Allerdaagste patronen
Museum EICAS in Deventer begint bij Nul. Dat wil zeggen: de Nul-kunstenaars van rond 1960-65 en hun aanverwanten. Tot die laatsten behoorde Willem Hussem. Die naast beeldend kunstenaar ook dichter was.
Museum EICAS in Deventer begint bij Nul. Dat wil zeggen: de Nul-kunstenaars van rond 1960-65 en hun aanverwanten. Tot die laatsten behoorde Willem Hussem. Die naast beeldend kunstenaar ook dichter was.
Een storm genaamd Isha komt de kou uit de lucht halen en de winter verdrijven die zich hier en daar nog aan het landschap vastklampt.
De tijd raast voorbij. Je zou hem willen toeroepen: wacht op mij, niet zo snel, denk aan je gezondheid! Het is deze week mijn beurt een Gedicht des Achterhoeks te schrijven!
Voornemens hebben en voornemens zijn op De Berg des Heeren (en in Voorne). De tweede naamval weet zich in de marge van de taal te redden.
Zomerse plaatjes kwamen van pas voor een artikel in een winterse krant over een – zacht uitgedrukt – niet door iedereen geliefde uitheemse woekerplant. #AchterhoekNieuws
In het kolossale gebouw van de VU in Amsterdam is een kleine tentoonstelling ingericht over leven en werk van de Achterhoekse dichter-predikant Willem Sluiter.
Het is voor de mensheid in tal van opzichten een zwartgallig jaar geweest. Mededogen raakte ver uit beeld. Maar Kerstmis komt eraan. Tijd voor…
#DichterdesAchterhoeks #AchterhoekNieuws
Voor de tweede keer dit jaar trad het Haarlems Studenten Koor op in de Sint-Willibrorduskerk in Vierakker.
Kretologie functioneert alleen op afstand. Bijdrage aan de analyse van de verkiezingsuitslag. #AchterhoekNieuws
Achtentwintig jaar geleden overleed mijn vader Hendrik Grootendorst op deze dag onverwachts in de ochtend. De eerste vier regels van een sinterklaasgedicht dat ik als 15-jarige voor hem schreef, schoten me te binnen.
Genoeg gedebatteerd, genoeg propaganda gepleegd, genoeg ferme taal gesproken, genoeg beloftes gedaan. Wie deed dat werkelijk uit het hart? Een stemadvies, deze week in de bladen van Achterhoek Nieuws. Van een van de vier Dichters des Achterhoeks (ook namens de anderen).
Dichter Jan Kal schreef in 1997 een sonnet over Johan Cruyff (rugnummer 14). De nationale voetbalploeg van Frankrijk schreef er gisteren een over zichzelf. Met de voeten… (geen kopgoals).
Ommetje gewandeld. In de stad geen vlechtheggen, alleen gewone, saaie, strak geschoren. Maar door deze stadsheg heen (zie foto) vlochten zich dan toch de zonnestralen.
Een bezoekster van de Remigiuskerk in Steenderen kwamen twee molens op een schilderij van Herman Dijkjans uit 1935 bekend voor.
Voortgedreven door het verstrijken; de herrie overal. En dat het nogmaals oorlog werd. De maand waarin we leven opnieuw als DICHT-onderwerp. In aanloop naar Allerzielen. De Dichters des Achterhoeks houden hoop. @AchterhoekNieuws [Met audio]