Oud gedicht in nieuw licht
Radboud was mogelijk nog geen bisschop toen hij in de negende of tiende eeuw zijn gedicht over de zwaluw schreef. In het Latijn wel te verstaan. Hoe zou het hebben geklonken als het anno nu geschreven was?
Radboud was mogelijk nog geen bisschop toen hij in de negende of tiende eeuw zijn gedicht over de zwaluw schreef. In het Latijn wel te verstaan. Hoe zou het hebben geklonken als het anno nu geschreven was?
In museum STAAL in Almen is de tentoonstelling over de 19e-eeuwse geoloog en landbouwkundige Winand Staring te bezichtigen. Bij de opening vernamen we dat geologen inmiddels officieel spreken van het ‘antropocene tijdperk’.
Over een Zwillbrocks paadje liepen eind zestiende eeuw jonge katholieke vrouwen uit Groenlo en omgeving naar de kerk. Schrijver H.W. Heuvel wandelde er in 1925, wij vorige week.
Eerst was er D’n Schaorpaol van het Staring Instituut. Toen was er Oer van het Erfgoedcentrum. En Oer is er nog steeds. Het eerste nummer in de nieuwe outfit is net uit.
Kort gedicht (improvisatie) over de boerenzwaluw, die zelf elk najaar uit de Lage Landen vertrekt om daar elk voorjaar terug te keren. Het herhaalt zich en hertaalt zich al eeuwenlang. Ook in de poëzie; talloos veel gedichten zijn er over zwaluwen geschreven, het hele jaar door.
Geen beroemde dichter dit keer of iemand uit het lokale poëziecircuit. Kleindochter Dafne liet een gedicht van haar oma op de gevel van haar woning plaatsen. #AchterhoekNieuws
Predikant Willem Baudartius speelde een dubieuze rol bij het verspreiden van desinformatie over de inval van de Spanjaarden in Zutphen (1572). Blijkt uit onderzoek van historicus Johan Visser. #AchterhoekNieuws
Over de herfst en over de schrijvende onderwijzer Christiaan te Winkel (1942-2021), tevens vooraankondiging.
@AchterhoekNieuws @Oer
Het Achterhoeks Bachkoor trad op in het kerkje van Zwillbrock. Het was tot de laatste plaats bezet. Het concert ontleende zijn naam aan een compositie van Pēteris Vasks: De vruchten van de stilte.
De ginkgo ruilt zijn groene blaadjes in tegen gele. “Whatever fades, but fading pleasure brings”, schreef de dichter Philip Sidney.
Zomereiken zie je overal, een wintereik kom je niet zomaar tegen. Stukje voor de Bladwijzer, uitgave van Bomenstichting Zutphen en omstreken.
Ze hadden er schönes Wetter bij, mooi weer, de leerlingen van het Eligant Lyceum en de studenten van de HAN in de ‘Sprachstadt’ die was ingericht rondom de Zutphense school. Leerzame promotie van de Duitse taal.
De Bomenbank en Terra Nostra schreven een soort verhalenwedstrijd voor bomen uit. De jury bekroonde het verhaal van een oude linde in Eefde.
@AchterhoekNieuws
Het gedicht ‘Zutphens Welkom’, in 2009 geschreven door toenmalig stadsdichter Ton Luijten, is op muziek gezet door Jetse Bremer. Premiére: 14 oktober, jubileumconcert Zutphens Mannenkoor. Met cello en piano. @AchterhoekNieuws
Vijfentwintig meter hoog, tien meter breed. Kunstenaar Tanja Papez neemt de uitdaging aan: ze gaat De Poortwachters, het kunstwerk van Jessica Heijkoop uit 1997 op de zijgevel van de flat aan de Beethovenstraat in Zutphen, overschilderen. Het wordt weer als nieuw. @AchterhoekNieuws
Spinnen hebben het op insecten of op elkaar gemunt, aan mensen hebben ze geen boodschap.
#OerendSmart #AchterhoekNieuws
Er was plaats voor meer publiek in De Herberg, maar dat weerhield The Unoriginals – de nieuwe band van zangeres Dilana Smith – er niet van een spetterend en tegelijkertijd intiem concert te geven.
Vormentaal: een bronzen beeld dat van zijn sokkel springt. Een nieuwe wending aan een oud verhaal.
Dat had Felix Mendelssohn Bartholdy in zijn stoutste dromen niet durven vermoeden: dat 186 jaar na dato misschien meer dan twee miljard mensen gelijktijdig naar een van zijn composities zouden luisteren.
Het boek(je) op de foto bij dit artikel is niet de nieuwe publicatie die vrijdag werd gepresenteerd in het Erfgoedcentrum aan de Spiegelstraat in Zutphen. Het is het onderwerp ervan.