In buitenlandse snelstromende beekjes had ik hem al wel eens waargenomen, in Nederland nog nooit, de waterspreeuw. Voorzitter Hans Grotenhuis van Vogelwerkrgoep Zutphen en omstreken gaf de tip: in Warken, achter Warnsveld, bij de stuw waar de Berkel een arm uitslaat naar het Twentekanaal, daar zat er eentje. Ik fietste erheen en kwam in de drukte terecht. Uit een lange rij in de berm geparkeerde auto’s waren reusachtige telelenzen uitgestapt, gedragen door mannen die het zeldzame vogeltje met hun camera wilden vangen. Kleine moeite: de waterspreeuw – waarschijnlijk hierheen gevlogen vanuit Scandinavië, geen mensen gewend – gedroeg zich tammer dan de gemiddelde dierentuinvogel. We zagen hem af en toe kopje onder gaan om waterinsecten te vangen. Alsof hij voor zoveel belangstellenden een show ten beste gaf. Ik had de neiging te applaudisseren.
In juli van dit jaar sprak ik in Epse met Henk Hietbrink, voorzitter van een andere vogelwerkgroep, die van de IJsselstreek. Hij liet me in zijn huiskamer een opgezet exemplaar van de waterspreeuw zien. ‘Die is hier in februari tegen het raam gevlogen’, vertelde hij. Zijn vrouw had de versufte vogel gevonden en opgeraapt. ‘Uit haar beschrijving door de telefoon maakte ik op dat het een waterspreeuw moest zijn, maar ik kon het niet geloven. Daarvan worden er hooguit een paar per jaar in Nederland gemeld en in woonwijken komen ze nooit.’ Eenmaal thuis constateerde hij dat het wel degelijk een waterspreeuw was – donkerbruin, witte borst, grootte van een merel. ‘Helaas was hij even later dood. We besloten hem te laten opzetten.’
Eigenlijk kan hij het nog steeds niet geloven, hoewel het bewijs tastbaar in de vensterbank staat. Een waterspreeuw in de Berkel is al uitzonderlijk, om dat van dichtbij mee te maken was een vogelaar uit het Friese Joure zelfs helemaal naar Warnsveld gereden. Je kunt zeggen dat de Berkel dankzij stuw en vistrap hier enigszins Scandinavisch aandoet. ‘Maar dat er midden in het dorp een waterspreeuw uitgerekend tegen het raam van de voorzitter van de vogelwerkgroep vliegt, dat is toch wel ontzettend toevallig!’
© 2015 Sander Grootendorst | de Stentor