de oceaan omspoelt de zon vandaag
met de traagheid van een wereldreis.
het golvende schip landt op de kustlijn
het zeil gehesen en gestreken, kantje boord
een pianiste stapt uit het water en speelt
er zijn wel klanken te horen maar geen melodie
de zee is te groot en te breed voor een lied
hoeveel liederen zijn er al wel niet verdronken?
volgens de wetten van het water zou ik nu
ook moeten verdrinken, maar ik drijf nog steeds
alsof ik plotseling zelf een schip ben geworden
op de valreep verlost van te zware lading
ik besef met de vissen die ik onder mij zie