Paardenmiddel

Heb de eerste veulens al gespot en reed op weg naar de cursus Achterhoeks achter een trailer voor ‘horses’. De ‘anhanger veur peerden’ nam de rotondes heel voorzichtig. Gaf de dichter ruim baan voor enkele gedachtensprongen over paarden.

Paardenmiddel

De mens bleef wat het paard nooit werd,
een alchemist in hart en nieren,
zeefde uit de IJssel het erts en noemde het
oer, kleurde het grazige land oranje
en noemde het een koninkrijk,
een paardenmiddel in feite
om het volk eronder te houden
toen de klei niet meer te drinken was.

De merrie beschermde haar veulen
tegen zelfverrijkers en pottenkijkers,
vertrouwde ook de toeristen niet
met hun kunstmatige intelligentie,
ging tussen haar kind en de camera staan,
deed alles hoe dan ook op eigen kracht,
ontweek het natuurlijke gif in de wei,
maar nam van de menner het hooi toch aan.
Totaal geen kwaad bloed zat erin.

© sander grootendorst / Achterhoek Nieuws [Gedicht des Achterhoeks 13-14 mei 2025]

(PS  Er is een nieuw deel verschenen in de Achterhoekse streektaalwoordenboekenreeks WALD; daarin staat het paard centraal).