Natur und Kunst, sie scheinen sich zu fliehen,
Und haben sich, eh’ man es denkt, gefunden;
Der Widerwille ist auch mir verschwunden,
Und beide scheinen gleich mich anzuziehen.
Es gilt wohl nur ein redliches Bemühen!
Und wenn wir erst in abgemeßnen Stunden
Mit Geist und Fleiß uns an die Kunst gebunden,
Mag frei Natur im Herzen wieder glühen.
So ist’s mit aller Bildung auch beschaffen:
Vergebens werden ungebundne Geister
Nach der Vollendung reiner Höhe streben.
Wer Großes will, muß sich zusammen raffen;
In der Beschränkung zeigt sich erst der Meister,
Und das Gesetz nur kann uns Freiheit geben.
Johann Wolfgang von Goethe, 1802
“In der Beschränkung zeigt sich erst de Meister”. Dat geldt voor twitteren, zou je kunnen zeggen – binnen 140 tekens (inclusief spaties) moet de mededeling zijn voltooid -, maar dat feit wordt dan weer ontkracht door het enorme aantal tweets, die zelfs voor de directe followers niet altijd even interessant zijn.
In het sonnet gaat het overigens specifiek om (dicht)kunst, die aan kracht kan winnen wanneer hij zich aan grenzen gebonden weet. Het is de vraag of de uitdrukking ook opgaat voor de journalistiek (waar je het gevleugelde gezegde nogal eens hoort langskomen, meestal zonder het woordje ‘erst’): een journalist is geen kunstenaar, hij moet uitleg en toelichting geven om een onderwerp eenduidig te maken voor de lezer/luisteraar/kijker. Uiteraard zo kort en bondig mogelijk, maar zonder dichterlijke vrijheid – een wezenlijk verschil.
SG