Drie keer het gedicht Jubileumvoorstelling, een keer in het Nederlands, twee keer in het Achterhoeks, in vertaling van Hans Mellendijk. De eerste twee, begeleid door de ruis van de wind op het landgoed, zijn uitgesproken door Sander Grootendorst en (spontane actie!) Maria Peters op 15 juni 2024 bij opening van de klimaatkunstwandelroute op Hackfort, dat zevenhonderd jaar bestaat.
Daarover een artikel in Contact Bronckhorst-Noord. Lees het hier.
Het gedicht is in de Nederlandstalige versie een week eerder gepubliceerd in de bladen van Achterhoek Nieuws.
Jubileumvoorstelling
De zon licht de beuken
er een voor een uit, ze maken
een lichte buiging,
zoals alleen bomen dat kunnen.
Ze oogsten applaus,
ze hebben het geweldig gedaan.
Morgen is de jubileumvoorstelling,
we zijn uitgenodigd op het landgoed,
evenals zeven kunstenaars,
uit elke eeuw een.
Dit staat er op het spel: schone lucht,
schone grond, lange adem.
Wij, het publiek,
jullie, de kunstenaars,
en zij, de bomen,
we zullen het landgoed verdedigen
tegen hitte en droogte,
tegen stortbui en storm,
tegen onverantwoordelijkheid.
Wij verzorgen de toegift
voor de zaailingen.
Jubileumveurstelling
De zónne licht de beuke
d’r een veur ene uut, zie maakt
’n lichte buuging,
Zoas allene beume dat könt
Zie oogst applaus,
Zie hebt ’t geweldeg edaon.
Margen is de jubileumveurstelling,
wi-j bunt eneugd op ’t landgood,
aevenals zeuven kunstenaars,
uut elke eeuw ene.
Dit steet d’r op ’t spöl: schoone lóch,
schoone grónd, lange aodem.
Wi-j, ’t publiek,
i-jluu, de kunstenaars,
en zie, de beume,
wi-j zölt ’t landgood verdedigen
tegen hette en dreugte,
tegen stórtbu-j en storm,
tegen óntverantwoordelekheid.
Wi-j verzörgt de toogift
veur de zaailingen.
Oorspronkelijk was het de bedoeling dat de vertaler zijn vertaling zelf zou voordragen, maar hij was helaas verhinderd. Hans Mellendijk spreekt en schrijft de variant van het Achterhoeks die in zijn woonplaats Varsseveld en omgeving wordt gesproken. Toen hij de live opname van Maria Peters hoorde, zei hij dat hij de Vordense variant herkende. Maria Peters had spontaan aangeboden het gedicht in de streektaal voor te dragen.
© 2024 sander grootendorst