Winfried Nimphius is een bescheiden man. Hij was aanwezig bij de onthullingen van vier van zijn kunstwerken langs de Berkel vorige week, maar trad nooit op de voorgrond. Eentje onthulde hij er zelf, het beeld in Lochem, maar hij liet het woord aan zijn landgenoot en CDU-politicus Thomas Bücking, met hem samen trok hij twee vlaggen – een Nederlandse en een Duitse – van het beeld, getiteld ‘Die Badende’.
(Even tussendoor: je kunt ‘die Badende’ onvertaald laten, het is óók Nederlands, in het persbericht stond gewoon ‘de badende’. Wel met het grappige, incorrecte meervoud: ‘de badendes’. Zeker omdat het een kunstwerk is, ligt de vertaling ‘de baadster’ voor de hand: ik moest denken aan het gelijknamige beeld van Auguste Rodin, waarnaar Nimphius met een knipoog lijkt te verwijzen).
De ‘badende’ leidde in Zutphen meteen tot ophef. De Duitse baadster, gemaakt van pleistermortel, een dikkige, maar niet onelegante dame in rood badpak met blauwgeel gestreepte badmuts, staat pal naast de historische Louisebrug; en wil je de Berkelruïne vanaf de oostkant fotograferen, wordt het lastig de baadster buiten beeld te houden.
Een fotograaf reageerde in de Stentor met afschuw. Maar op internet reageerde een andere fotograaf positief: hij vond het contrast tussen de kleurige eigentijdse dame en de eeuwenoude brug en ruïne interessant. Meedenkend met de ene fotograaf leek het mij logischer als het beeld een eind verderop langs de Berkel zou zijn geplaatst, maar met de andere fotograaf ben ik het eigenlijk óók eens. Dat prettige dilemma heb je vaker met kunstuitingen. Ik hou wel van kunstenaars die de grenzen opzoeken en daar vervolgens overheen gaan, die toeschouwer of luisteraar op het verkeerde been zetten. Ze leveren een wezenlijke bijdrage aan de levendigheid van de maatschappij.
Nimphius ging letterlijk een grens over: De baadster-beelden langs de Berkel zijn bedoeld om de verbinding tussen de bewoners van het Berkelgebied, Duitsers en Nederlanders, te versterken. De oorspronkelijke baadster staat bij de oorsprong van de Berkel in Billerbeck.
110 kilometer westwaarts staat nu dus een van haar zussen, waarschijnlijk nog zonder vergunning geplaatst ook. En toch onthuld door een wethouder! Alleen hele bescheiden kunstenaars krijgen zoiets voor elkaar.
© sgryphaea | de Stentor 7 nov. 2016