De tijd gaat snel, het nieuws stopt nooit, de behoefte eraan evenmin. En dus denderen de journalisten door, want het is een kwestie van vraag en aanbod. Horen we sirenes, dan gaan we er achteraan.
De krant is een weerslag van de stressvolle maatschappij, maar omdat ze op geduldig papier is afgedrukt, verdwijnt bij het lezen toch weer veel van die stress. De krant opengevouwen op tafel, een kop koffie erbij, bladeren, ook door de minder newsy pagina’s, dat geeft een pauze-, geen haastgevoel.
Op tafel in het Odensehuis in Zutphen lag de Stentor van de dag. Ik was er voor een interview over dit inloophuis voor mensen met beginnende dementie. Samen met fotograaf Ronny te Wechel.
We hadden als razende reporters kunnen komen binnenstormen wat we wilden, dat had geen zin gehad. In een als huiskamer ingericht voormalige klaslokaal proefden we meteen de sfeer van een ouderwetse sociëteit. Toevallig hadden de fotograaf noch ik die middag een andere afspraak. Gelukkig maar. Het duurde langer dan anders voordat de fotosessie kon beginnen. De coördinator vertelde ons ondertussen over het achterliggende concept. De bezoekers mogen zelf bedenken wat ze willen doen en niets doen is ook toegestaan. Natuurlijk zijn er wat algemene regels en in noodgevallen is achtervang nabij, maar van plannig is verder nauwelijks sprake, niets wordt van hogerhand opgelegd, je voelt geen spoortje bureaucratie. Een verademing als je weet van de grote problemen in de hectische wereld van de zorg voor kwetsbare medemensen. De begeleiders stellen zich zelf ook kwetsbaar op. Dat kan alleen als je zelf de tijd hebt en neemt. De zogenoemde presentietheorie van de Nederlandse professor Andries Baart ligt eraan ten grondslag. Ik heb nog geen tijd gehad me erin te verdiepen, maar het is duidelijk dat het draait om presentie, oftewel aanwezigheid: het is zaak aanwezig te zijn voor de ander. Waarmee je ook je eigen aanwezigheid, je eigen leven, verrijkt.
Was het maar zo simpel, hoor ik u, en ook mezelf denken. Maar waarschijnlijk oordelen we te haastig…
Het interview was ten einde, ik nam afscheid, liep naar buiten en het was net of de tijd een paar uur had stilgestaan. Een aangenaam gevoel.
© Sander Grootendorst / de Stentor
[28 november 2016]