Voor het eerst uit eigen beweging iets ingezonden voor een poëzieprijs, uitgeschreven door de Stichting Literaire Activiteiten Soest. Maar dit was dan ook ter ere van Rinke Tolman, wiens ‘Plant en dier in en om Amsterdam’ in de kast van mijn ouders stond. Onlangs kwamen mijn zus en ik er bij een wandeling achter dat de natuurvorser in Soest heeft gewoond. Ik schreef op de terugreis elf dichtregels, niet vermoedend dat ik die enige tijd later, licht aangepast, zou laten meedingen bij de driejaarlijkse wedstrijd en dat ze derde zouden worden, na die van ecoloog-dichter Hans Kruse (eerste) en hoofdredacteur Myrte Leffring van poëzietijdschrift Awater (tweede). Beoordeeld door een driekoppige jury onder aanvoering van Vrouwkje Tuinman. Wethouder Aukje Treep overhandigde de prijzen.
Uit het juryrapport:
Het gedicht dat op nummer 3 is geëindigd speelt zich af vlak bij waar we ons nu bevinden. Het is een ode aan de Soestse natuur, maar ook een aan de natuur in het algemeen, van een dichter die zich niet laat afleiden door het opzichtige en het spektakel. Hij ziet het zogenaamd kleine en nietige en geeft dat een verdiend erepodium.
