Ga naar de inhoud

Waringin

De Tweede Wereldoorlog eindigde voor mijn vader officieel op 5 mei, maar voor mijn moeder pas op 15 augustus 1945. Al sijpelde hij daarna nog lang na. Zoals voor iedereen die toen in Indonesië verbleef.
Vandaag wordt dat herdacht.
Ze werd geboren op Java, bracht haar jeugd door in een dorpje genoemd naar een schaduwrijke boom.
Waringin
Onleesbaar vanaf deze tijdloze afstand:
het dagboek onder de waringin (de vijg)
onmogelijk dat ik het in handen krijg:

hoe te reizen naar een niet bestaand land?

Op de eerste dag dat je er niet in schreef
stond je het af aan de zwaartekracht
– de atlasvlinders hebben lang gewacht
de boom was bezorgd over waar je bleef.

De zon die siësta’s afdwingt van de natuur
de tokèh (hagedis) langs de kamermuur
de riem die de beddenspijl opeens verliet

als slang, de wevervogels in het suikerriet:
zij kennen het boek, zij leven erin –
in de bast en de kaft van de waringin.

© 2014 sander grootendorst

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *